تعیین غلظت شوری در مقاطع جزر و مدی رودخانه کارون به وسیله روش تئوری احتمال توامان و شبکه عصبی

رودخانه کارون به عنوان مهمترین و پرآبترین رودخانه ایران سهم مهمی در تامین آب شرب و کشاورزی استان خوزستان دارد به همین علت بررسی کیفیت آب این رودخانه امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. بدین علت این تحقیق به بررسی و تخمین شوری در رودخانه کارون ایران پرداخته است. مهمترین منبع شوری در رودخانه ها امواج جزر و مدی می باشد که در هنگام مد از دریا وارد می شوند و همراه با خود آب شور دریا را وارد رودخانه می کنند برای محاسبه شوری ماکزیمم ، ترکیب دبی حداقل در بالادست و مد حداکثر در پایین دست رودخانه به ازای دوره حاصلضرب بازگشت های مد حداکثر و دبی حداقل برابر با 100و50 و 25 و20 به کار برده شده است.برای ترکیب دبی و مد از روش تئوری احتمال توامان استفاده شده است و به دلیل تداوم بالای دبی مینیمم در فصل تابستان و احتمال بالای همزمانی آن با مد حداکثر ، ضریب ترکیب این دو پدیده برابر یک در نظرگرفته شده است. با استفاده از مدل mike 11 هیدرولیک جریان به دست آمد و سپس با گسسته سازی معادله پخش و انتقال و استفاده از یک مدل عددی محاسبه شوری ، مقدار شوری ماکزیمم به ازای دوره بازگشت های ذکر شده به دست آمد.یکی از نو آوری های تحقیق حاضر استفاده از ضریب پخشی است که خصوصیات رودخانه های جزر و مدی را در معادله انتقال و پخش دخالت می دهد. در مرحله آخر نرم افزار شبکه عصبی با داده های مشاهداتی شوری اندازه گیری شده در رودخانه آموزش داده شد و دقت نتایج حاصل از مدل عددی در سه حالت مختلف با شبکه عصبی سنجیده شد وروابطی برای محاسبه شوری بر اساس دوره بازگشت مد و دبی و مقادیر آن ها و فاصله مقاطع از ایستگاه اهواز ارائه شد .قابل ذکر است که از الگوریتم پس انتشار خطا درساختار شبکه عصبی استفاده شد.